| De liefde voor een bikini |
| 10 jun 2009 |
 |
Jaar: 1994
Plaats: Utrecht
Het begon in de Bijenkorf. Het was een zonnige, broeierige dag in juni. Ik had die ochtend het briljante idee gekregen om een bikini te kopen. Nadat ik enkele exemplaren had bekeken viel mijn oog op een blauwe van het merk Björn Borg. Het was liefde op het eerste gezicht. Helaas alleen van mijn kant. In de privacy van een pashokje probeerde ik me in de bikini te wurmen, maar ik stuitte op een probleem. Hij paste niet echt. Het broekje zat goed, maar het bovenstukje was te klein. Ik was nog niet in mijn topless - fase (daar ben ik overigens nog steeds niet in) en vond het dragen van het topje essentieel. Op zich was een te klein topje dus een probleem. Maar ik was verliefd en perfectie bestaat niet als het de liefde aangaat. Dus ik liep vol blijdschap de Bijenkorf uit met mijn Björn.
Plaats: Salou
Ik was al een week op vakantie met mijn ouders en mijn beste vriendinnetje S. Aangezien ik het merendeel van de dag aan het bakken was, was ik zeer bruin. De afdrukken van mijn broekje en topje waren duidelijk zichtbaar.
Op een middag was ik in de zee met vriendin S. Terwijl we aan het spartelen waren, zag ik in mijn ooghoek Pablo staan. Hij was mijn prille vakantieliefde en ongelooflijk knap. Samen met zijn vijf ongelooflijk knappe vrienden was hij aan het volleyballen.
Al dat ongelooflijk knappe zwaaide. Ik zwaaide vol enthousiasme terug, want ik was nog niet in mijn playing hard to get – fase. Ik zwieperde mijn armen boven mijn hoofd en wapperde vol vreugde. En daar was het moment. Het moment dat ik spijt had van mijn te kleine bovenstukje. Terwijl mijn armen de lucht ingingen, ging mijn bovenstukje mee, en bleef rusten onder mijn kin. Op de plek waar het bovenstukje hoorde te zitten, prijkten twee melkwitte vlakken, die zeer duidelijk afstaken tegen de gebruinde omgeving.
De monden van Pablo en zijn ongelooflijk knappe vrienden zakten open. Achter mij stond vriendin S. en zij besloot dat ze in een situatie als deze maar één ding kon doen: ze handelde in een fractie van een seconde en plaatste haar handen op mijn witte vlakken.
Pablo en zijn vrienden applaudisseerden.
Dit moment dat ik feitelijk het liefst zo snel mogelijk wilde vergeten, werd helaas vastgelegd. Mijn ouders hadden vanaf het strand het hele tafereel gadegeslagen. Het moment suprème, wanneer vriendin S. haar reddingsactie kracht bijzette, vond mijn moeder een mooi moment voor een kiekje. En dat mooie Kodak – moment heeft nog steeds een plekje in de huiskamer van mijn ouders. |
|
|
| |