In de krant las ik dat er een pil op de markt komt zodat geen maagdenvlieshersteloperatie meer nodig is. Je moet het een half uur voor de 'daad' tijdens de huwelijksnacht innemen zodat je tijdens de daad een zogenaamde bloeding krijgt. Als moslima is dat voor mij natuurlijk ideaal. Ik heb niets gelezen over de gevaren ervan, weet jij daar misschien iets meer over?
Ik weet dat ik onpartijdig moet zijn en een neutraal antwoord op jouw vraag moet geven, maar dit keer doe ik dat liever niet. In een wereld waar we met zijn allen bezig zijn om nader tot elkaar te komen, is er wat mij betreft geen ruimte voor leugens of hypocrisie. Alhoewel sommige vrienden van mij deze pil als een fantastische uitkomst zien voor het oplossen van problemen waar allochtone 'meisjes' in westerse landen mee te maken hebben, denk ik dat dit soort oplossingen juist NIET leiden tot waar we al jaren mee bezig zijn: zelfbeschikkings-recht van moslimmeisjes/vrouwen. Een vrouw, van welke religieuze afkomst dan ook, moet kunnen beslissen over haar eigen lichaam, en niemand anders. Uiteraard heb ik het hier voornamelijk over vrouwen op huwbare leeftijd (en dus vanaf de leeftijd dat ze voor 'volwassen' worden aangezien door de overheid en niet zoals veel ouderwetse moslims denken aan het moment dat zij voor het eerst menstrueert), die zelf kunnen denken wat zij willen met hun lichaam en hun toekomst, dus ook zelf een partner kunnen kiezen. We weten allemaal dat wanneer de vrouw op de een of andere manier niet meer maagd is, om welke reden dan ook, zij een groot probleem heeft. In sommige situaties leidt dat zelfs tot uitstoting of het doden van de vrouw. Ongelooflijk en belachelijk natuurlijk, dat zij wordt gezien als een soort voorwerp waar anderen over mogen beslissen hoe zij haar leven indeelt. Maar vooral ook omdat van mannen het maagdelijkheidscertificaat niet wordt geeist. En als wij met zijn allen hier aan mee gaan doen, door bijvoorbeeld pillen, maagdenvlies-hersteloperaties, of tijdens de huwelijksnacht het bloeden 'faken', zal daar nooit verandering in komen. Het moet de keuze van de vrouw zelf zijn, om seks voor het huwelijk te hebben. Als het met haar aanstaande echtgenoot is, is dat mooi meegenomen, want hij weet immers dat jij de eerste was. Maar stel dat het niet zo is, dan zou het bespreekbaar moeten kunnen zijn met de toekomstige partner. Immers, een goede relatie is gebaseerd op vertrouwen en niet op leugens en/of hypocrisie. Hier ligt een grote taak voor de vrouw zelf, waar veel moed voor nodig is. Maar uiteindelijk zal dat voor haar eigenwaarde wel het beste zijn. Want zij hoeft niemand voor de gek te houden. Ik hoop dat er een moment komt dat mannen en families niet meer kijken naar het feit of een vrouw maagd is of niet, maar dat ze de toekomstige bruid en/of schoondochter zullen beoordelen op haar houding en gedrag in de maatschappij, haar talenten en kwaliteiten, en haar werkelijke bijdrage aan de familie. Of dat in de vorm is van een werkende vrouw, of als moeder, of beide. Een zelfbewuste vrouw functioneert beter in een gezin en dus heeft het hele gezin er ook baat bij. Het klinkt als verre toekomstmuziek, maar niet onhaalbaar. Ik ken legio moslimmeisjes die op een eerlijke en gelijkwaardige manier aan een huwelijk zijn begonnen. Mijn pleidooi is dus niet: lukraak met iedereen de koffer induiken (dat is trouwens iets wat door alle samenlevingen wordt afgewezen), maar de vrouw zelf laten beslissen over haar lichaam. Voor en na haar huwelijk.
|