Tekst: Amanda van Schaik
Beeld: WFA
Audrey Hepburn
Lang voor Angelina Jolie was er al een andere actrice die zich inzette voor haar medemens: Audrey Hepburn. Deze natuurlijke schoonheid stamt af van een Nederlandse aristocratenfamilie en haar acteercarrière kent een groot aantal filmklassiekers zoals Breakfast at Tiffany’s en Funny Face. Op latere leeftijd gaat zij fulltime aan de slag als ambassadeur van Unicef. Lees hier hoe een nuchter kostschoolkindje terecht komt in de glitter- en glamourwereld van Hollywood.
De succesvolle Engelse bankier Joseph Anthony Hepburn-Ruston en zijn vrouw, de Nederlandse barones Ella van Heemstra, krijgen op 4 mei 1929 een dochter: Audrey Kathleen Hepburn-Ruston. Het huwelijk houdt echter geen stand en wordt in 1935 ontbonden. Audrey mag zich als dochter van welgestelde ouders verheugen op onderwijs op chique kostscholen in Engeland en Nederland. Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, bevindt zij zich in Arnhem met haar moeder maar haar afkomst mag niet baten: zij lijden net als anderen honger. Na de oorlog verhuizen ze naar Londen waar Audrey balletles volgt, als model werkt en in kleine filmrollen acteert. Maar Hollywood lonkt en ze besluit dan ook daar haar geluk te beproeven. Het blijkt een gouden besluit want haar eerste rol in de film Roman Holiday (1953) bezorgt haar meteen een Oscar voor beste actrice in een filmrol. Ook al heeft zij geen acteeropleiding genoten, haar verschijning spat van het scherm en ze blijkt ze een aangeboren actrice. Haar ranke figuur, haar prachtige hertenogen en haar natuurlijke uitstraling vormen een welkome tegenhanger van de wulpse, sexy actrices die in de jaren ‘50 in Hollywood de boventoon voeren. In totaal speelt zij in 31 films waaronder veel filmklassiekers zoals Funny Face (1957), Sabrina (1954), The Nun’s Story (1959), Breakfast at Tiffany’s (1961) en Wait Until Dark (1967). Haar tegenspelers zijn niet de minste: zij deelt het doek met Hollywoodgrootheden als Fred Astaire, Humphrey Bogart, Cary Grant en Gregory Peck.
Eind jaren zestig, vlak na haar scheiding van acteur Mel Ferrer met wie zij zoon Sean heeft gekregen, stopt Audrey Hepburn met acteren. Zij keert Hollywood echter niet helemaal de rug toe en speelt toch nog in enkele films, waaronder haar laatste Always (1989) met Sean Connery onder regie van Steven Spielberg. In 1969 trouwt Audrey met de arts Andrea Totti met wie ze in 1970 zoon Luca krijgt. In 1982 eindigt ook dit huwelijk in een scheiding.
Vanaf 1988 wijdt Audrey haar leven aan de verbetering van de levensomstandigheden van arme kinderen over de gehele wereld. Als ambassadeur van Unicef werft zij fondsen en gaat zij ook persoonlijk naar landen waar grote armoede heerst om hiervoor publiciteit te genereren. Tot haar overlijden op 20 januari 1993 als gevolg van darmkanker zal ze zich voor Unicef blijven inzetten. Haar twee zoons en haar laatste levenspartner Robert Wolders stichten na haar dood de Audrey Hepburn Memorial Fund om zo Audreys humanitaire werk voort te zetten.