| Heimwee naar Maastricht |
| 17 mei 2007 |
 |
Jammer genoeg heb ik alweer afscheid moeten nemen van mijn mama. Ik kan
alleen maar zeggen dat ik haar aanwezigheid enorm nodig had, buiten het feit om dat afscheid nemen altijd zo moeilijk is. Opeens merk je dat je echt alleen bent als je dan thuiskomt en in je eentje op de bank zit... En dan ga je ineens denken aan de dingen waarover je gesproken hebt... Wat er allemaal thuis met je familie gebeurt, met de omgeving en vrienden. En dan betrap ik mezelf erop dat ik toch wel iets van heimwee heb. En dat had ik ook wanneer ik hier met mijn moeder naar een speciaal georganiseerde avond ging. Het was een Marokkaanse avond in het Ciragan Kempinski hotel. We zijn beiden dol op Marokko vanwege het eten, de kleding de muziek, de kunst, het landschap en natuurlijk omdat Marokko toch een plekje in mijn leven heeft ingenomen sinds mijn alweer 5,5 jaar durende relatie met mijn (geweldige) Marokkaanse vriendje. Ik kreeg die avond de kriebels. Echt alles was perfect, maar vooral het eten. Ik eet bijna nooit vlees. maar tagine van lamsvlees met pruimen amandelen en abrikozen. Daar kan ik geen genoeg van krijgen... Bijna net zo lekker als dat van mijn vriendjes moeder (laat ik dat er maar even duidelijk bij vermelden). Ja, ook daar had ik een beetje last van heimwee. En deze week kreeg ik allerlei lieve berichtjes en e-mailtjes van mijn vriendinnen. Dat raakt me. Dus weer een beetje meer verlangen naar thuis. Weet je wat ik ga doen? Ik denk dat ik maar snel een tripje naar mijn geliefde Maastricht moet plannen. Misschien na mijn modeshows... Of na mijn verjaardag... Of na dat ene feestje of ook dat andere... Of, of, of... |
|
|
| |