Melanie
Rotterdam
De Rotterdamse Melanie (29) is sinds 2 jaar praktiserend moslima. Als alleenstaande heeft zij zich ontwikkeld tot een moderne geëmancipeerde vrouw. Zij probeert de balans te vinden tussen het belijden van haar geloof en het meedraaien in de Nederlandse maatschappij. Haar westerse opvoeding en haar islamitische geloof. Zij schrijft over vreemde, gekke, vervelende, leuke, maar vooral ook herkenbare situaties voor iedere vrouw, moslima of niet.
 
 
 
Istanbul, wat een stad
27 jun 2007
Wat een geweldige stad, Instanbul. Daar heb ik de laatste twee weken vertoeft. De niet echt geweldige vlucht, met de nou niet echt comfortabele stoelen waren we ook direct vergeten. De zon verwelkomde ons met haar heerlijke warme stralen. Het vliegveld bleek een stukje verder weg dan we hadden gedacht. Maar ach een rit over de wegen richting Istanbul city is zeker geen straf.
Wat een hoop taxi's en sowieso wat een hoop verkeer. Kris kras door elkaar. Driebaanswegen worden door de behendige automobilisten tot zesbaanswegen in gebruik genomen. Geen probleem, alles verloopt soepeltjes. Je toetert van te voren dat je er aan komt en je kunt met gemak met honderd via rechts inhalen waar je officieel vijftig mag. Wanneer je dorst hebt, koop je een halve liter fles water van een van de koopmannen die midden op de snelweg staan. Wat een bijzondere stad gelegen aan de mooie Bosporus. Scheiding tussen west en oost. Met het ene been in Azië en het andere in Europa. Vis, net gevangen, wordt gebakken op straat. Meiden in korte rokjes, dames met kleurrijk gebloemde hoofddoeken en vrouwen gekleed in gimaar of burka. Het kan allemaal in deze stad. Mooie mannen in Armani pakken, bedelaars aan de rand van de stoep. Justin Timberlake klinkt uit de luidspiekers van de Mc Donalds, Turkse volksmuziek klinkt vrolijk in alle taxi's.
Istanbul een stad van tegenstellingen. Niemand kijkt vreemd naar elkaar, zo lijkt het. En wat zijn die mannen romantisch. Overal zie je jonge stelletjes hand in hand lopen. De man is trots op zijn meisje en laat dat zien. Maar mannen zijn ook wel erg zelfverzekerd. Visitekaartjes ontvang je zonder dat je er enkele aanleiding toe geeft. Zeggen dat je getrouwd bent en daar geen behoefte aan hebt is de beste optie.

Een wonder waren we wel, mijn Marokkaanse vriendin en ik. Ze konden het maar niet plaatsen. 'Are you muslim' werd er continue gevraagd. Marokko kenden veel mensen niet en een westerse moslim hadden veel mensen nog nooit gezien. We hebben veel turkse thee aangeboden gekregen. Onder het zonnetje met een Turkse opa een warme maiskolf gegeten. We hebben zelfs een keer een heerlijk Turkse maaltijd aangeboden gekregen. De Turkse bevolking was erg gastvrij. Istanbul is een stad die ik niet snel zal vergeten. Een stad die ik zeker nog een keer met mijn toekomstige man wil bezoeken. Want deze stad met zijn prachtige moskeeën en geweldige uitzichten is een stad die de romantiek nog intenser maakt. Zucht... een paar dagen terug en nu al weer klaar om te gaan.
 
Meer van weblogs van:
Melanie



Meer weblogs:
 
       
laatste reactie (4)
 
plaats een reactie
 
 
Kisgülü

1 aug 2007 15:18

Alweer terug uit Istanbul! Gelukkig schijnt de zon hier volop. Het was genieten op en top in Istanbul. We kunnen nu veel meer overal naar toe omdat we best wel veel ,ook eerder, hebben bezocht. Met de boot oversteken waar het lekker fris aanvoelt kijkend naar witte schuimkoppen die we achterlaten. Istiklal Caddesi, krioelt van mensen, divers. Een parel om naar te kijken vanuit het cafe "Ist". De straat "Fransiz (Franse straat) sokagi, is omgedoopt in Cezayir sokagi(Algerijnse straat) nadat Frankrijk de Armeense genocide in de wet genoemd heeft. Prachtig via trappen naar beneden lopend, met kleurrijke restaurantjes...Je moet het zien....
Bekijk alle reacties
 
Naam *  
E-mailadres *    
Reactie *  
* verplicht veld
 
       

april 2007

Headlines

Spotlights

Interactive

Leisure

Women's Business

More SEN