| Einde |
| 12 sep 2007 |
 |
Het is mooi geweest. We zijn viereneenhalve maand, veertien landen, honderden liters diesel, bijna 15.000 kilometer en een heleboel frustrerende, bijzondere en grappige momenten verder en het zit erop. De auto gaat op het schip en wij op het vliegtuig. Naar Thailand. Want vakantie hebben we wel verdiend. Inmiddels zijn de gemoederen in Pakistan nog iets hoger opgelopen en zijn in Zuidoost-Iran twee Belgische toeristen ontvoerd. Ze maakten precies dezelfde reis als wij. Ik heb in deze gebieden absoluut angstige momenten gekend, maar positieve herinneringen overheersen en die hebben vooral te maken met de mensen die we tijdens onze reis hebben ontmoet. Zoals Mehmet, de vriendelijke Bhorat look-a-like uit Sivas, die ons hielp toen we zonder benzine kwamen te staan en ons ook meteen maar even uitnodigde voor het eten bij hem thuis. Of Ehsan, de Iraniër die we toevallig op straat tegenkwamen en die ons een week lang uit de brand hielp door als tolk op te treden bij het garagebedrijf waar wij en onze hopeloos kapotte auto terecht waren gekomen. Of de garagehouder die meteen de kamer van een van zijn kinderen ontruimde om ons onderdak te bieden. En de vriendelijke mullah in Qom die ons als ‘getrouwd katholiek stel’ (een leugentje om bestwil) rondleidde in het mausoleum van Fatima en Job meenam naar de Koranschool waar Khomeini is opgeleid. Het zijn maar een paar van de vele leuke, interessante, behulpzame en bijzondere mensen die we hebben ontmoet (die in aantal de groep irritante en onaardige mensen die we hebben ontmoet, want die bestaan helaas ook, ruimschoots overtreffen). Ze behoren tot de ‘echte’ inwoners van landen als Albanië, Turkije, Iran, Pakistan, India... Met sommigen van hen onderhoud ik contact via e-mail en als we na onze laatste maand in Thailand eindelijk ons huisje in Amsterdam weer betreden, liggen er brieven uit Turkije en een pakje uit Pakistan op de mat. Als toekomstig journalist kan ik me natuurlijk geen mooier netwerk wensen.
Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor de leuke reacties op mijn stukjes. En wat kan ik beter doen dan afsluiten met het advies om vooral zoveel mogelijk van de wereld te zien? Want, zoals Confucius zei: “Het is beter een mijl te reizen, dan om duizend boeken te lezen”.
|
|
|
| |