Eerlijkheid? |
19 apr 2007 |
 |
'Bedek jij jezelf? Néé, dat méén je niet. Het staat je echt niet. Je bent veel te mooi om jezelf te bedekken.'
Het was voor het eerst dat ik zo'n directe opmerking naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Ik had net voor het eerst sinds tijden les gegeven op de sportschool. Ja, vroeger gaf ik les. Aerobics, streetdance noem het maar op. Ik ben dol op sporten en begon erg in te kakken. Voorheen gaf ik les op een gemengde sportschool. Een tijdje geleden heb ik de telefoon gepakt. Gebeld en gevraagd of ze nog een instructrice nodig hadden op de sportschool alleen voor vrouwen. Ik kon meteen beginnen. De dame, die de eerder genoemde opmerking maakte, had mij voor de les niet de sportschool binnen zien komen. ‘Ik zou er maar goed over nadenken als ik jou was,' zei ze. 'Dat doe ik al drie jaar,' zei ik. 'Je hebt zeker een Marokkaan?' ‘Nee, ik ben single.’ ‘Nou pas maar op. Een vrouw is niets in Marokko. Wanneer je gaat scheiden, worden je kinderen ontvoerd.'
De reactie van deze vrouw overviel mij. Ik schat dat ze ongeveer net zou oud is als ik. Op dat moment had ik absoluut geen zin om met haar in discussie te gaan. Ze heeft duidelijk haar mening al klaar. 'Jullie religie, is kennelijk niet in staat om de 'slechte' te stoppen van hun daden. Dat zie ik als een zwakke religie.'
Jammer dat een collega zo reageert. Later ga je er wel over nadenken. Ben ik te makkelijk? Had ik boos moeten worden? Ben ik gekwetst? Ik vertelde haar nog wel dat 'mensen' onwetend zijn. Zowel de gelovige als ongelovige. 'Dat zal dan wel,' zei ze.
Had ik in verdediging moeten gaan? Met dit soort zaken denk ik altijd, 'jij weet niet beter.' Ik vind het sneu voor haar dat ze zo kortzichtig denkt en alles op één hoop gooit. Ik vind het niet de moeite waard om ruzie te gaan maken. Ik houd niet van ruzie en bovendien denk ik niet dat God van mij verlangt dat ik tegen haar ga schreeuwen. Ik wil respect tonen voor ieder mens. Ik verwacht ook dat mensen respect voor mij tonen. Wanneer men geen respect heeft, ook goed, maar dan laat ik die persoon en spendeer ik er geen energie meer aan. Iedereen mag zijn mening hebben, maar verlang niet van mij dat ik ieder zijn mening deel. Ik verlang ook niet dat iedereen mijn mening deelt. Het gaat mij erom hoe je met elkaar communiceert. De manier waarop zij mij aansprak, terwijl ik haar net een uur kende, vond ik weinig respectvol. Of stel ik me aan en valt dit onder de noemer eerlijkheid? |
 |
 |
|